تنيس روى ميز در ايران در سال ۱۳۱۷ در جنوب کشور در شهرهاى آبادان، مسجد سليمان و آغاجارى و ديگر شهرهاى جنوبى که محل اجتماع خارجيان و از جمله افسران انگليسى بود، آغاز شد و کمکم توسعه يافت و از آنجا که در آن سالها افسران انگليسى در مناطق نفتخيز ساکن بودند و وسايلى را از کشورشان براى تفريح و سرگرمى (از قبيل ميز پينگپنگ) به ايران آوردند و به بازى پرداختند اين امر در زيرزمينها و کلوپهاى خصوصى و دستجات آزاد در همان شهرهاى جنوبى با حضور خارجيان مقيم ايران و ايرانيان علاقهمند برگزار گرديد در سال ۱۳۲۵ از آنجايى که اين ورزش بطور جدىتر مورد علاقه و توجه قرار گرفت، فدراسيون تنيس و تنيس روى ميز توأم به رياست آقاخان بختيار تشکيل شد و کار خود را با برگزارى مسابقات مختلف بين باشگاهها و دستجات آزاد آغاز و دنبال نمود.

در سال ۱۳۲۶ شمسى و (سال ۱۹۴۷ ميلادي) فدراسيون تنيس روى ميز ايران به عضويت فدراسيون بينالمللى تنيس روى ميز درآمد و در همان سال چهاردهمين دوره مسابقات جهانى تنيس روى ميز در پاريس برگزار گرديد جايزهاى براى مقام نخست مسابقات دوبل (دو نفره) مردان جهان به نام کاپ ايران (IRAN CUP) در نظر گرفته شد و از آن زمان تا کنون اين کاپ در جريان مسابقات جهانى که هر دو سال يکبار برگزار مىگردد به برندگان مسابقه دو نفره مردان جهان اهداء مىگردد در سال ۱۳۳۲ براى اولين بار مسابقات قهرمانى کشور در تهران برگزار شد. اولين بار تيم آقايان در سال ۱۹۱۵ ميلادى در مسابقات جهانى وين شکرت نمود و در سال ۱۳۵۶ شمسى تيم بانوان ايران در مسابقات جهانى سوئد شرکت نمود.

در سال ۱۳۴۶ فدراسيون تنيس روى ميز و تنيس از هم جدا شد و هر کدام داراى فدراسيون مستقلى شدند.

ايران در سالهاى ۱۹۱۵ در اتريش، ۱۹۵۷ در ژاپن، ۱۹۵۹ در ژاپن، ۱۹۶۳ در چين، ۱۹۶۷ در چين، ۱۹۶۷ در ژاپن، ۱۹۶۹ در ژاپن، ۱۹۷۱ در چين، ۱۹۷۳ در سوئد، ۱۹۷۵ در چين، ۱۹۷۷ در چين، ۱۹۹۱ در سوئد، ۱۹۹۵ در چين، ۱۹۹۷ در چين، ۱۹۹۹ در انگلستان، در سال ۲۰۰۱ ژاپن، در مسابقات جهانى تنيس روى ميز شرکت نموده و بهترين مقام تيمى ايران در سال ۱۹۶۳ در کشور چين در بيست و هفتمين دوره مسابقات جهانى بود که به مقام نهم تيمى دست يافت.

رؤساى فدراسيون تنيس روى ميز از شروع تا حال عبارتند از:

۱. آقاخان بختيار از سال (۱۳۲۶ الى ۱۳۲۷)	۲.  محمود حاجبى (۱۳۲۷ الى ۱۳۴۶)
۳.  غفور آلبا (۱۳۴۶ الى ۱۳۴۸)	۴.  محسن آروين (۱۳۴۸ الى ۱۳۵۰)
۵.  امير امين (۱۳۵۱ الى ۱۳۵۵)	۶.  امير ميرصادقى (۱۳۵۸ الى ۱۳۵۹)
۷.  (۱۳۵۹ الي۱۳۶۰)	۸.  على اکبر آرمند (۱۳۶۰ الى ۱۳۶۳)
۹.  احمد صفوىزاده (۱۳۶۳ الى ۱۳۶۶)	۱۰.  على اکبر آرمند (۱۳۶۶ الى ۱۳۷۰)
۱۱.محمد مجدآراء (۱۳۷۰ الى ۱۳۷۴)	۱۲.شاهرخ شهنازى (۱۳۷۵ الى ۱۳۸۰)

بهترين مقام تيمى ايران در بازىهاى آسيايى ۱۹۵۸ توکيو (ژاپن) بود که تيم ايران بعد از ويتنام و ژاپن به مقام سوم رسيد.

بهترين مقام انفرادى را آقاى هوشنگ بزرگزاده در رقابتهاى انفرادى بازىهاى آسيايى سال ۱۹۶۶ بانکوک بدست آورد که به مقام سوم مشترک رسيد.

بهترين مقام انفرادى نونهالان آسيا را در سال ۱۹۸۹ در دهلى نو در قسمت انفرادى بهنام رحمتپناه بازيکن خوش تکنيک سنندجى بدست آورد.

بهترين مقام تيمى جوانان آسيا مقام پنجمى در سال ۲۰۰۱ در هنگکنگ توسط بازيکنان ايرانى بدست آمد.